အို ဖန္ခြက္ငယ္ တစ္လုံး
အသုံးေတာ္ခံခ်င္ပါေသာ္လည္း
အနားပဲ့ေနတဲ့ ဖန္ခြက္မုိ႕
လက္ကမ္းေနလည္း တတ္လွမ္းရန္
မ၀ံ့ခဲ့ေတာ့ပါ
အုိ တေယာငယ္တစ္လုံး
ေဖ်ာ္ေျဖခ်င္ပါေသာ္လည္း
ၾကိဳးတံမ်ားက ေဟာင္းႏြမ္းခဲ့ျပီမုိ႕
သံစဥ္ခ်ဳိေအး ထုတ္ေပးရန္
ပခုံးေပၚသို႕ မတတ္လွမ္း၀ံ့ေတာ့ပါ
အုိ စာအုပ္ငယ္ တစ္အုပ္
ေရးမွတ္ေစခ်င္ပါေသာ္လည္း
စာရြက္မ်ားက မွင္စြန္းခဲ့ျပီမုိ႕
ေရးဖို႕လက္ကမ္း မေမွ်ာ္မွန္း
၀ံ့ေတာ့ပါ
အို သစ္ပင္ငယ္ တစ္ပင္
ေအးျမမႈကို ေပးခ်င္ပါေသာ္လည္း
ေရာ္ရြက္၀ါမ်ား ေၾကြက်ခဲ့ျပီမုိ႕
အလင္းေရာင္ထုိး ပူမည္စိုး၍
ပင္ပန္းသူအလာ မေစာင့္စား၀ံ့ပါ
အုိ ႏွင္းဆီငယ္တစ္ပြင့္
ေမႊးပ်ံ႕မႈကို ေပးခ်င္ေသာ္လည္း
အေရာင္ညွဳိးႏြမ္း မလန္းျပီမုိ႕
ပန္ဆင္သူဖို႕ အလွမတုိး၍
ဆံႏြယ္ေရွ႕ေမွာက္ မခစား၀ံ့ေတာ့ပါ
0 comments:
Post a Comment
သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ ေျပာခဲ့လုိ႕ ရပါတယ္